การแพ้อาหาร สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภท การแพ้อาหารแบบเฉียบพลัน เกิดจากปฏิกิริยาของระบบภูมิคุ้มกันต่ออาหารบางชนิด และทำให้เกิดอาการรุนแรงถึงชีวิตได้ในทันที ดังนั้น ควรระวังเรื่องอาหารที่อาจก่อให้เกิดผลข้างเคียงร้ายแรงเหล่านี้ และควรได้รับการประเมินอย่างเข้มงวดจากแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพถึงสาเหตุของการแพ้ และในเวลาเดียวกัน
การเกิดอาการแพ้อาหารอาจเกี่ยวข้องกับระบบย่อยอาหาร ไม่มีอาการทันทีและไม่มีความรุนแรง การแพ้อาหารพื้นฐานเกิดขึ้นเมื่อร่างกายไม่สามารถย่อยอาหารบางชนิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่น แพ้แลคโตส แพ้กลูเตน แพ้น้ำตาล การดูแลสุขภาพลำไส้ของคุณ หลีกเลี่ยงอาหารแปรรูป เช่น อาหารจานด่วนหรืออาหารขยะ เพื่อปรับสมดุลของจุลินทรีย์ที่ดีในทางเดินอาหารและลำไส้ของคุณ ให้ระบบย่อยอาหารและระบบลำไส้ของคุณหยุดพักเป็นประจำ หรือฝึกการอดอาหารเป็นระยะๆ หรือการอดอาหารระยะยาว
เพราะร่างกายของมนุษย์มีภูมิต้านทานถึง 70 เปอร์เซ็นต์ ทั้งคู่พบในลำไส้ การตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่สำคัญนี้รวมถึงการแพ้อาหาร โดยสามารถเริ่มด้วยอาหารที่อุดมด้วยไฟเบอร์จากผัก ผลไม้ และส่วนผสมจากธรรมชาติที่ทำเอง เช่น ผักใบเขียว เมล็ดธัญพืชหรือถั่ว ไม่ใช่ พืช GMO กล้วย หัวหอม กระเทียม การให้อาหารจุลินทรีย์ในลำไส้ในระดับปานกลางช่วยฟื้นฟูการแพ้อาหารผ่านกลไกที่ซับซ้อน
ความเสี่ยงด้านอาหาร ซึ่งรวมถึงการสัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อนหรือปนเปื้อนสารเคมี หากหลีกเลี่ยงไม่ได้ คุณต้องทำทุกวิถีทางเพื่อป้องกันตัวเองโดยลดความเสี่ยงจากการสูดดม การกินอาหารหรือน้ำที่ปนเปื้อน ตรวจหาอาหารที่อาจแพ้ร่วมกับการประเมินสุขภาพประจำปีเพื่อประเมินสาเหตุ อาการ และมาตรการป้องกัน ดูแลสุขภาพและวางแผนชีวิตเพื่อลดความเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพ
ซ่อมแซมเยื่อบุลำไส้ด้วยตนเอง นั่นคือ การอดอาหารเป็นเวลาและย่อยอาหาร ซึ่งสามารถทำได้ด้วยการฝึกควบคุมอาหารและการอดอาหารเป็นช่วงๆ เพื่อให้ลำไส้ได้พัก การปฏิบัติอย่างปลอดภัยในการบริโภค IF และ PF จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำจากแพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ
ในช่วงเวลานี้ให้รับประทานอาหารจากธรรมชาติและมีคุณค่าทางโภชนาการมากขึ้น เช่น รับประทานผักใบเขียวให้มากขึ้นทุกวัน คุณจะได้รับไฟเบอร์ประมาณ 25-38 กรัม หลีกเลี่ยงอาหารจานด่วนและอาหารขยะ อาหารหวาน อาหารทอด และการปรุงอาหารที่ใช้ความร้อนสูง หรือกินอาหารที่ผ่านกรรมวิธีหรือใช้สารเคมีหรือสารกันบูด
การกินอาหารที่มีโพรไบโอติกส์มากขึ้นเพื่อให้แบคทีเรียในลำไส้แข็งแรง ออกกำลังกายเป็นประจำเพื่อให้ระบบย่อยอาหารของคุณแข็งแรง เลิกสูบบุหรี่และดื่มเหล้า ผู้ที่มีความเสี่ยงใน การแพ้อาหาร ผู้ที่เป็นโรคภูมิแพ้ตามร่างกายหรือโรคเรื้อรัง ลำไส้รั่วหลังรับประทานอาหาร
ผู้ที่เป็นโรคเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับโรคต่างๆ ผู้ที่เป็นโรคภูมิต้านตนเอง ผู้ที่เป็นโรคเรื้อรัง ลำไส้รั่วมีความสัมพันธ์กับหลายโรค สาเหตุของความเครียดสะสม สิว ผดผื่น บวมน้ำ กลากเกลื้อน ผิวหมองคล้ำ และปัญหาผิวอื่นๆ ผู้ที่ต้องการควบคุมน้ำหนักด้วยการเลือกรับประทานอาหารประเภทต่างๆ
ใครก็ตามที่ต้องทำงานในสภาพแวดล้อมที่มีมลพิษหรือสารเคมีปนเปื้อน คุณเคยสังเกตหรือไม่ว่า ทำไมฉันถึงกินอาหารที่ฉันชอบตอนเด็กๆ หรือวัยรุ่นไม่ได้ แต่ตอนนี้ทำไมฉันถึงแพ้อาหารโปรดนี้ ด้านสุขภาพในแหล่งข้อมูลของเรา เราขอแนะนำวิธีป้องกันหรือแก้ไขการแพ้ยา
คุณรู้วิธีป้องกันหรือจัดการอาการเริ่มต้นของอาการแพ้ยาเหล่านี้อย่างถูกต้องหรือไม่ เกิดจากการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันต่ออาหารบางชนิด เกิดขึ้นภายใน 1 ชั่วโมงหลังจากรับประทานอาหารบางอย่างเป็นระยะเวลาหนึ่ง ทำให้เกิดอาการแพ้ที่ค่อนข้างรุนแรงและเป็นอันตรายถึงชีวิตได้
การแพ้อาหารทะเล ซึ่งอาจทำให้เกิดอาการรุนแรงในทันทีเช่น เจ็บปาก คอ จมูก ตาแดง ริมฝีปากบวม มือเท้าบวม มีลมพิษหรือตุ่มน้ำขึ้นทั่วตัว คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย แน่นหน้าอก หายใจไม่ออก และอาจถึงขั้นช็อก หมดสติ และอาจเสียชีวิตได้ ในการแพ้อาหารประเภทนี้ คุณต้องระวังอาหารที่อาจก่อให้เกิดผลข้างเคียงที่รุนแรงได้
อย่างเช่นการเกิด กลาก เกลื้อน ผื่นหรือสะเก็ดเงิน ลมพิษ จุดบนผิวหนัง บวมน้ำ ระบบทางเดินหายใจ เช่น ไอ จาม คัดจมูก น้ำมูกไหล ไซนัสอักเสบ หอบหืด ระบบทางเดินอาหาร เช่น ท้องอืด ท้องผูก ท้องเสีย จุกเสียด ระคายเคือง ลำไส้ทำงานผิดปกติ ลำไส้แปรปรวน ลำไส้อักเสบ ระบบกล้ามเนื้อและกระดูก ปวดข้อเข่าหรือข้ออักเสบ ปวดเรื้อรัง ระบบประสาทและสมอง
อาการอื่นๆ ของการนอนไม่หลับเช่น ระดับน้ำตาลในเลือดขึ้นๆ ลงๆ ปวดเมื่อยตามตัว เป็นตะคริว ตาแดง ปวดประจำเดือนอย่างหนัก สะอึก ผายลม เลือดออกไม่หยุด เหงื่อออก เป็นต้น เนื่องจากการแพ้อาหารจะคงอยู่และไม่รุนแรง แต่หากไม่ได้รับการดูแลอย่างถูกต้องเป็นเวลานานก็ส่งผลต่อสุขภาพโดยรวมได้ สิ่งนี้ช่วยให้คุณมีสุขภาพที่ดีเมื่อคุณป่วยบ่อย สุขภาพดูไม่แข็งแรงหรือสดชื่นเท่าที่ควร เราแนะนำให้ทดสอบอาการแพ้อาหารที่อาจเกิดขึ้น
ดังนั้นอาการของโรคเรื้อรังต่างๆ จึงสามารถป้องกันได้ในเบื้องต้น แพ้อาหาร เรื้อรัง เป็นโรคภูมิแพ้ที่เกิดจากระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายต่ออาหารที่รับประทานเข้าไป ร่างกายจะผลิตอิมมูโนโกลบูลินจี มีหน้าที่ดักจับสิ่งแปลกปลอม ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันสามารถต่อสู้และกำจัดแบคทีเรีย และสิ่งแปลกปลอมได้ ส่วนใหญ่แล้วอาการจะไม่รุนแรง และไม่ปรากฏขึ้นทันทีเหมือนที่กล่าวไว้ข้างต้น
แต่สามารถเกิดขึ้นได้ภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังรับประทานอาหาร หรือเป็นวันเป็นสัปดาห์ หลายคนละเลยว่าการแพ้อาหารอาจเป็นอาการที่ปรากฏขึ้นหลังจากผู้ป่วยคุ้นเคยกับชีวิตประจำวัน เพราะร่างกายจะไม่แสดงอาการทันทีที่กินเข้าไป ตรงกันข้าม จะทำให้เกิดโรคเรื้อรังต่างๆ ตามมาโดยไม่รู้ตัว ส่งผลเสียต่อร่างกาย
เนื่องจากการบริโภคอาหารซ้ำๆ เป็นเวลานาน จนอวัยวะต่างๆ ระคายเคือง อักเสบ และมีผื่นขึ้น สิวอักเสบเรื้อรัง ปวดกล้ามเนื้อ อ่อนเพลีย ยังส่งผลต่อระบบต่างๆ ของร่างกาย แก๊สในท้องเสีย สะอึก วิงเวียนศีรษะเรื้อรัง เนื่องจากทั้งสองเงื่อนไขเกี่ยวข้องกัน กล่าวคือ การแพ้อาหารอาจทำให้เกิดอาการลำไส้รั่วได้ หรืออาจมีลำไส้รั่วก่อนหน้านี้
ซึ่งนำไปสู่การแพ้อาหาร อาการของการแพ้อาหารข้างต้นสามารถแสดงออกได้หลายวิธีและไม่เฉพาะเจาะจง ดังนั้นการทดสอบการแพ้อาหารจะทำก่อนที่แพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจะประเมินอาการ จึงต้องมีการซักประวัติ ตรวจสุขภาพ และประเมินอาการเบื้องต้น นี่อาจเป็นโรคหรืออาการอื่นๆ ได้
ตรวจหาความเสี่ยงในการแพ้อาหารที่ซ่อนอยู่สำหรับผู้ที่ไม่มีอาการแพ้อาหารหลัก ประเภทของอาหารที่อาจก่อให้เกิดการแพ้จะได้รับการประเมิน ตั้งแต่การเก็บตัวอย่างเลือดไปจนถึงการตรวจหาชนิดของอาหาร คุณอาจเสี่ยงต่อการเกิดอาการแพ้อาหาร สามารถทดสอบอาหารได้มากกว่า 200 รายการ
ซึ่งผลลัพธ์จะขึ้นอยู่กับประเภทของอาหารและระดับความเสี่ยงในการแพ้อาหาร ควรให้แพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพตีความ จำเป็นต้องมีการวิเคราะห์เพื่อให้คำแนะนำด้านอาหารสำหรับการดูแลสุขภาพ อย่าลืมแยกแยะว่าอาหารชนิดใดทำให้เกิดอาการแพ้อาหารอย่างแท้จริง หรืออาการของคุณอาจเป็นอาการแทรกซ้อนอื่นๆ
บทความที่น่าสนใจ : สิ่งมีชีวิต การพบซากศพสิ่งมีชีวิตในยุคเก่าได้ปรากฏขึ้นที่ขั้วโลกเหนือ
